Ciekły azot ma naprawdę wyjątkowe właściwości. Dlatego ma bardzo szerokie zastosowanie i cieszy się rosnącą popularnością na rynku. Wymaga jednak specjalnych warunków przechowywania. Do tego służy naczynie zwane dewarem. Co warto na jego temat wiedzieć? W jaki sposób jest zbudowane?
Czy ciekły azot jest bezpieczny?
Ciekły azot jest bardzo przydatny, ale i niebezpieczny. Jego temperatura wrzenia wynosi około -196 stopni Celsjusza. Tym samym nawet krótki kontakt z ludzką tkanką może skończyć się szybkim zamrożeniem. Do pracy z ciekłym azotem konieczne są rękawice, gogle ochronne czy fartuch. Elementy te muszą być wykonane z odpowiednich materiałów. Duże znaczenie ma także przechowywanie skroplonego azotu w naczyniach zwanych powszechnie dewarami.
Czym jest dewar?
Dewar to specjalny zbiornik przeznaczony do przechowywania substancji, które wymagają odizolowania od środowiska. W ten sposób nie tracą one swoich cennych właściwości i nie zmienia się ich temperatura. Poza magazynowaniem dewar pozwala na transport i dozowanie ciekłego azotu. Jego nazwa pochodzi od wynalazcy Jamesa Dewara.
Dewar ma bardzo prostą budowę. Wygląda w zasadzie jak bardziej zaawansowany termos. Ma podwójne ścianki, które rozdziela atmosfera próżniowa. Jest ona bardzo ważna, bo zapobiega konwencji wewnątrz naczynia. Dlatego między powłokami dewara nie zachodzi żadna przewodność cieplna. Dwie warstwy łączą się u góry korkiem wykonanym z materiałów o właściwościach izolacyjnych. Naczynia produkowane są zazwyczaj z aluminium o znacznej wytrzymałości.
Dewar i jego zastosowanie praktyczne
Dewar to naczynie niezbędne do przechowywania ciekłego azotu. Ten związek chemiczny bardzo szybko odparowuje. Do wyboru są w tym przypadku zbiorniki o zróżnicowanej pojemności. Największe mieszczą nawet 50 litrów skroplonego gazu. Są w stanie zachować właściwości ciekłego azotu nawet przez 250 dni. Stanowią propozycję dla najbardziej wymagających osób. Oczywiście zdecydować się można na zbiorniki znacznie mniejsze np. o pojemności zaledwie 5 litrów.
Co ciekawe, dewar wymaga zawsze odpowiedniego przygotowania do pracy. Przed wypełnieniem go azotem, należy umieścić w środku niewielką ilość tej substancji. Musi ona wystygnąć, spędzając w środku minimum 20 minut. Naczynie staje się wówczas znacznie chłodniejsze, co wpływa na redukcję parowania gazu. Tylko prawidłowe przygotowanie dewara i jego właściwe użytkowanie gwarantuje, że gaz zachowa wszystkie swoje właściwości.
